بسم رب الرضا(ع) ...

میخواهم تا آنجا که دوست دارم پر بگیرم اما تا بارگاه دوست را طولانی ست.چشم از پنجره بر نمیدارم.دشت از پی ِ دشت،کوه از پی ِ کوه،دسته دسته گل سرخ ،یک عالم سبز و یک دریا اشتیاق که دستی از غیب به جانم ریخته است! همیشه همین طور است.خودم را که به مولا می سپارم دیگر این من نیستم که می روم، برای لحطه ای، خواب مرا می رباید .... دست در دست نور و آرمیدن در کنار ضریح! چه دل انگیزند این خواب های خوب!

***

بر می خیزم،پیرامونم غوغایی به پاست.صدای دل هاست.همه میگویند: "یا ضامن آهو" رسیده ایم انگار! این گنبد زیبا قلب ایران است.چه دور نمایی دارد! السلام علیک یا علی بن موسی الرضا، السلام علیک یا... بغضی غریب، بعد هم های و هوی دل... تا غروب راهی نیست.دل و نقاره و اشک به هم می آمیزند، و من پر از ضریح می شوم و سرشار از راز های طلائی ...!

چه بویی از کنارم گذشت، بوی آسمان بود.یک بوی ِ خیس! ، یک بوی معنوی سبز. گویا فطرتم بود که معطر شد از عشق! اینک ضریح به ملکوت می مانَد و من میخواهم تا "رضایت ِ رضا" اوج بگیرم.نیشابور از خاطرم میگذرد،لحظه ای که امام سر از کجاوه بیرون آورده اند و فریاد شادی و اشک شوق، زمین و زمان را به هم پیچیده است.لحظه ای که سینه چاکان حضرتش از فرط عشق به خاک غلطیده اند.شب از نیمه گذشته همه جا سرشار از عطر و گلاب است و من خود را با همه شور به کجاوه سبز ولایت میرسانم.

***

یا ضامن آهو!دل های بی پناهمان را که چون آبگینه های شکسته در پهنای گیتی سرگردانند،در پای ضریح مقدست آشیان ده که محتاج پر کشیدن به آبی لایتناهی فطرت خدایی مان هستیم.نزدیک و نزدیک تر...ضربان قلبم عجیب تند تند میزند .... هرچه به حرم مطهر نزدیک میشوم قلبم تند تر مینوازد.اما آرامشی عمیق در جای جای ِ قلبم رسوخ کرده و محبتی دلپذیر در سینه ام هویدا !بالاخره انتظار چند ساله پایان می پذیرد و من میمانم و حرمی امن،مطمئن و لبریز از محبت! وارد صحن میشوم...گرمی نگاهش را حس میکنم....نگاه امامی مهربان و رئوف، میزبانی گرم و صمیمی!

سلام میدهم و اشک میریزم.....اشک میریزم و سلام میدهم؛

«السلام و علیک یا غریب الغربا و یا معین الضعفا»

درهمان حال صدای عده ای نظرم را جلب میکند،....نشته اند و زیارت عاشـورا میخوانند با صد سلام و صد لعن.

«با خود می اندیشم، "چه زیباست در کنار رضا بودن و از حسین سرودن!" و چه غمگین به یاد مصائبشان افتادن و چه دلنشین که بدانی مهدی(عج) نظاره ات می کند.تا می گویم مهدی رو به امام رضا می شوم و می گویم:

سحر خیز مدینه کی می آید/شفای درد سینه کی می آید؟