تن آدمی شریف است به جان آدمیت

نه همین لباس زیباست نشان آدمیت

.
.

بعضی از مردم دقیقا مثل مردمک چشم‏اند.

مردمک چشم درست به گونه ‏ای است که هر چه نور بیشتر به آن تابیده شود تنگ‏تر و محدود‏تر می‏شود.

جماعتی از مردم نیز دقیقاً اینگونه‏ اند، یعنی هر چه خداوند دارایی و نعمت و موهبت به ایشان ارزانی می‏کند، آنان نیز بخیل‏تر و خسیس تر و تنگ نظر‏تر می‏شوند.

ولی اهل تقوا مثل مردمک چشم نیستند، بلکه وقتی خداوند رزقی نصیب ایشان می‏سازد، دیگران را نیز بر سفره خود می‏خواهند و می‏خوانند.

بخیل بوی خدا نشنود بیا حافظ

پیاله گیر و کرم ورز و الضمان علی

اهل تقوا مردمی هستند که اگر خداوند به ایشان اعتبار و آبرویی داد، آنرا تنها برای خود نخواسته، بلکه در جهت حل معضل و مشکل دیگران به کار می‏بندند، مثل اینکه ضمانت کنند تا کسی به وامی برسد، یا وساطت کنند تا کسی به کاری دست یابد و یا اگر دانشی به ایشان ارزانی شد، دست به قلم شده و دیگران را نیز بیاموزند.

اگر باغ و یا ویلایی دارند، تنها برای تعطیلات خود نمی‏خواهند. اگر جنس خوب و مناسبی سراغ دارند به دیگران هم معرفی می‏کنند.

اگر به کتاب یا سایت مناسبی برخورد کنند دیگران را نیز با خبر می‏سازند.

اگر جمله‏ای زیبا ببینند برای دیگران هم ارسال کرده و می‏فرستند.

و ممّا رزقنا هم ینفقون

از آنچه ما به اهل تقوا روزی کرده‏ایم، بخشش و اتفاق می‏کنن.